"....Seni hatırlıyorum ve sana susuzluğumu.." diye devam eder şarkı lakin dün gece cama vuran damlalar ziyadesiyle ürkmemi sağladılar. efenim kaldığım daire 13. katta olduğundan ve apartman da 14 katlı olduğundan dün gece marmara bölgesini fena yoklayan fırtınayı endişeyle izledim. sanırım hayatımda gördüğüm en şiddetli fırtınalar listesine girebilecek bir lodos geçişi gerçekleşti. Çok değil yaz vakti evde televizyon izlerken national geographic channel ın "think again" temalı reklamlarından birinde, yüksek katlı binaların, şiddetli fırtınalarda bir metre eğilebilmek üzere tasarlandığını öğrenmiştim. sanırım o eğilme hadisesinin gerçekliğini dün gece bizzat deneyimledim. Deprem oluyormuş hissi veren bu arada sırada yana eğim hadisesi, zamanla baş döndürücü bir hal almakta. cam yagmur parçacıkları tarafından dövülürken açılabilecek bir güzel şarap aslında başlığa konu olan şarkıyla pek uyumlu olabilirdi. hani o takmama mevzusunun dillendirildiği sözlerden "şehirlere bombalar yağardı her gece, biz durmadan sevişirdik" gibi. yarı sarhoş kafayla lodosun şerefine içilebilesiydi. tabi metanet olgusu bu boşvermişliği oraya çıkartmamak için elinden geleni yapıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder