22 Eylül 2008 Pazartesi

Düşlerimle yandım sonra, sevdalarımla kavruldum..

Bu akşam yorgun ve bitkin biçimde eve geldiğimde winamp aylar sonra yeniden karşıma çıkardı bu parçayı..Yağmurun bir dakika görünüp, cama bir düzine damlacık yapıştırdıktan sonra çekip gittiği, kafasına esince aynı biçimde geri döndüğü bir istanbul akşamında şarap eşliğinde camdan bakarken dinlemek gerekmiş bir de istiklale doğru...Sürülerce sorular sorarak kendine..

Parlak bir inciydim önce,
derinlerde saklanırdım.
Baba evi kabuğumdu,
"hayat çok uzak sanırdım."

"Düşlerimle yandım sonra,
sevdalarımla kavruldum."
"Düşlerimin peşisıra,
kendimi yollara vurdum.."

Kanat takıp uçurur da bu düşler,
uyandırır en tatlı yerinde.
Gün ortasında, sabah seherinde
hatırlanır yeniden.

Yatak döşek yatırır da bu düşler,
uyandırır en tatlı yerinde.
Gün ortasında sabah seherinde,
hatırlanır yeniden..

Dinlemek isteyenler; buradan

Hiç yorum yok: